غار انجیر
Fig tree cave (İncirli Mağarası)
بزرگترین غار جزیره در تپهای نزدیک روستای کوچک چنارلی واقعشده است. غار انجیر که نامش را از درخت انجیری در همان حوالی وام گرفته است ، یک غار گچی طبیعی است که حدوداً در دو کیلومتری شمال شرقی چنارلی قرار دارد و شامل مجموعهای جالب از “استالاگمیت” و “استالاکتیت” است. برای درک بهتر غار انجیر ازنظر غارشناسی، خالی از لطف نیست اگر در اینجا چند لغت کلیدی مرتبط را بررسی کنیم.
استالاکتیت: ساختاری قندیل شکل است که از سقف غار آویزان میشود و حاصل رسوب مواد معدنیِ آبی ست که از سقف غار میچکد و اکثراً هم نوکتیز می باشد.
استالاگمیت: برآمدگی رو به بالایی که حاصل رسوب اضافات مواد معدنی است که از آبی که روی زمین غار میچکد تشکیل میشود و اکثراً سری گرد یا تخت دارد.
غار انجیر شامل مجموعهای شگفتانگیز از استالاگمیت و استالاکتیت است. ورودی این غار شگفتانگیز آنقدر کوچک و در مسیری بینام و نشان است، که برای پیدا کردن آن باید از درخت انجیر نشان شده ای در آن حوالی کمک گرفت. دو ردیف پله شما را از ورودی کوچک به سمت پایین و پهنترین و طولانیترین قسمت غار میبرند. تنها غار گچی شناختهشده در قبرس شمالی و حتی ترکیه، بهخوبی برای بازدیدکنندگان نورپردازی شده است. استالاکتیتهای زبر که اشکال گلکلمی خیلی خاص حاصل از مواد معدنی سفید آنها را در برگرفته از سقف آویزانند درحالیکه استالاگمیتهای صاف از زمین برخاستهاند و بازدیدکنندگان محتاطانه در این شگفتی طبیعی گردش میکنند.
ستونهایی که به سقف رسیدهاند و صخرههای سنگی-ماسهای به این زیبایی میافزایند. غار از سمت شرق به غرب عمقی در حدود ۲۵۰ متر دارد که تنها ۷۰ متر آن در دسترس بازدیدکنندگان است. پهنای غار در نقاط مختلف بین پنج تا ده متر و ارتفاع بین چهار تا هفت متر متغیر است. در نزدیکی آخر مسیر، گذرگاه تنگ شده و پیچها تند میشوند و چیزی شبیه یک هزارتو با راهروهای کوچک چند شاخه ساخته میشود که به کنجهای تاریک و صخرههای سنگی منحنی گونه قد کشیده می رسد. براساس آنچه در افسانههای محلی آمده است، به نظر می رسد این غار چنان طولانی و تو در تو می باشد که قسمت هایی از آن حتی تا به امروز هم نامکشوف باقی مانده است مانند درب دیگر غار، که گفته می شود در روستای “آلتینوا” وجود دارد و هنوز هم اثری از آن پیدا نشده است. گفته میشود که این غار در سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ مخفیگاه تروریستهای EOKA بوده است؛ سازمان چریکی ملی قبرسی یونانی که در جنگ پایاندهی به سلطنت بریتانیا در جزیره مبارزه کردند و پاکسازی قومیتی ترکهای ساکن جزیره را به راه انداختند.
این روستا که همچنین به نامهای “پلاتانی” و “بلادن” شناخته میشود به زیبایی در دامنههای کوههای بش پارماک جای گرفته و به عسل طبیعیاش معروف است و از همه جهات قابلدسترس است. جادهای ساحلی از گیرنه به تاتلیسو شما را از مسیر درستی به سمت این غار میبرد. این جاده که از گچیت کاله میگذرد شما را مستقیماً از فاماگوستا یا نیکوزیا به آنجا میرساند. مسیر سینیروستو از اسکله هم که مسیر روستایی زیبایی است راه دیگری به این منطقهی جذاب است.
درخت انجیر نزدیک به غار، میوههایی دارد که معتقدند شفا میدهد. هر مسافری وسط تابستان شاید مقداری میوه برای چیدن در شاخههای پایینی پیدا کند، البته اگر بومیها زودتر آنها را نچیده باشند. غارها جزء اولین پناهگاههای بشریت و یکی از اولین جاهایی بودند که انسانها با حکاکی دیوارها و نقاشی در آن شروع به توضیح تصویری دنیای اطرافشان کردند. غار انجیر نمونهی خوبی از دنیای اعجابانگیز و پررمزورازی است که غارها برای مکتشفان کنجکاو و جسور در خود دارند. کسی چه میداند چند غار کشفنشدهی دیگر در مناطق کوهستانی قبرس شمالی نهفته و منتظر کشفشدن هستند.
