قلعه‌ی اوتللو
Othello Castle (Othello Kalesi)
این ساختمان معروف، که برج اتللو هم نامیده می‌شود، در اصل ارگی بوده که اطرافش خندق کنده بودند تا از لنگرگاه فاماگوستا محافظت کرده و در عین حال دروازه اصلی ورودی شهر نیز باشد. لوزئیزین‌ها که بر سرزمین قبرس سلطنت می‌کردند آن را در قرن چهاردهم ساختند و در ابتدا نام ارگ لنگرگاه بر آن گذاشتند و باور بر این است که اعضای خاندان سلطنتی و خدمتکارانشان آنجا زندگی می‌کردند. قلعه اوتللو دور یک حیاط مرکزی مستطیلی شکل ساخته شده و در هر گوشه آن یک برج مربعی شکل قرار دارد. یک تالار بزرگ، آشپزخانه‌ها، انبارها و خوابگاه خدمتکاران، در طبقه‌ی همکف و سالن‌های پذیرایی و اتاق‌خواب‌ها در طبقه‌ی بالایی قرار دارند. قبل از ساخت این قلعه، برج و سازه های پایه ای در این مکان قرار داشت که به وسیله ی شاهزاده تایِر در اواخر قرن یازدهم ساخته بود.
تغییرات ونیزی:
بعد از اینکه قبرس به جمهوری ونیز فروخته شد، ارگ را به طور کلی بازسازی کرده و آن را تبدیل به قلعه‌ای نظامی کردند. با حذف طبقه‌ی اول و هم‌سطح کردن ساختمان با دیوارهای اطراف از قابل رؤیت نبودن برج از بیرون شهر اطمینان حاصل شد. ونیزی‌ها با قرار دادن ارگ در دیوارهای اصلی شهر، قدرت دفاعی آن را به‌شدت بالا بردند و این‌چنین بود که برج از بندرگاه در برابر حملات احتمالی دشمن حفاظت می‌کرد.
در‌حالی‌که دیوارهای قطور حفظ و مستحکم می‌شدند، برج‌های مستطیل این قلعه‌ی قرون‌وسطایی با گزینه‌های دایره‌ای جایگزین شدند تا برای سلاح‌های مدرنی مانند توپ و باروت مناسب‌تر باشند؛ گوشه‌های یک برجِ غیر‌استوانه در صورت حمله به‌راحتی با شلیک گلوله تخریب می‌شد. در‌واقع، ونیزی‌ها برج را تحت تسلط خود گرفتند و آن را تبدیل به قلعه‌ای کردند که به‌نوبه‌ی خود مقر سربازان بود. همچنین گفته می شود که در سال ۱۵۶۶ از این برج به‌عنوان زندان استفاده می‌شده است.
بعدازاین تغییرات، در سال ۱۴۹۲ نقشینه‌ای مرمرین از شیر بالدار _نماد مارک مقدس که قدیس حامی ونیز بود_ در بالای ورودی اصلی ارگ حک شد. پنجه‌های جلویی شیر نماد قدرت ونیز در خشکی و پنجه‌های عقبی‌اش نماد قدرت امپراتوری آنها در دریا بود. نام نیکولا فوسکارنو ، کاپیتان ونیزی که ناظر تغییرات قلعه بود هم در کتیبه‌ای نوشته شده است. سپس نام ارگ دوباره به نام جیوانی سَن مایکل مهندس عمران ونیزی که مسئول بیشتر تغییرات شهر بود تغییر کرد.
دیدنی ها:
درِ ورودی این ارگ از اولین درهای چوبی حفظ شده در قبرس است.
روبروی ورودی حیاط ارگ، توپ‌های باستانی به چشم می خورند که بیش از ۴۰۰ سال قدمت دارند. تفنگ برنزی علی‌رغم قدمتش ماندگاری خوبی داشته و گفته می‌شود که اصلیت اسپانیایی دارد؛ تفنگ دیگری که در سرلوله‌اش حلقه‌های آهنی دارد مربوط به دوره‌ی پس از عثمانی است. مراقب باشید همان‌طور که در این مکان باستانی قدم میزنید پایتان به توپ‌های آهنی که روی زمین پخش‌شده‌اند و از بقایای گذشته‌ی پر تلاطم قلعه هستند گیر نکند و حواستان باشد که به سنگ‌های عظیمی که در واقع گلوله‌های پرتاب‌شده به هدف تخریب برج ها بودند بر نخورید.
در یک سوی حیاط مرکزی، تالار بزرگ قرار دارد که اتاقی بزرگ و طاق دار است و نزدیک به سی متر طول دارد و متکی به تیرهای چوبی بی‌نظیری به سبک گوتیک است، میخ‌های چوبی که پارچه‌های دیواری تزیینی در این اتاق بزرگ از آنها آویخته می‌شدند هنوز هم روی دیوارها دیده می‌شود. در شمال و جنوب حیاط مستطیلی، مجموعه‌ای از اتاق‌هایی با طاق‌های پنج تیرکی قرار دارد که در سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۱۰ بعد از میلاد مسیح ساخته شده و لوییزین‌ها از آن به‌عنوان خوابگاه و سالن غذاخوری استفاده می‌کردند.
پله‌های بالارو در حیاط به محل صف‌آرایی‌های نظامی ختم می‌شود و منظره‌ای زیبا از هر دو لنگرگاه باستانی و امروزی ارائه می‌دهد. کشتی‌های امروزی هنوز هم از همان ورودی لنگرگاه استفاده می‌کنند که از عصر طلایی فاماگوستا و از سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ بعد از میلاد مسیح به‌جا مانده است. در گذشته، لنگرگاه‌ها با زنجیرهای آهنی عظیمی محافظت می‌شدند تا از ورود کشتی‌های دشمن جلوگیری کنند.
خود ارگ شامل برج‌هایی است که با تونل هایی به اتاق‌های توپخانه ختم می‌شوند و در زمان جنگ سربازان از طریق این تونل ها به سرعت از وسط قلعه عبور می کردند. نقل است که بازرگانان ونیزی در طول محاصره‌ی عثمانی اموالشان را در این مکان مخفی کرده و تونل‌ها را مسدود کرده اند و زمانی هم که اجازه‌ی خروج از شهر را یافتند، گنجینه‌هایشان را همان جا باقی گذاشتند که البته هم چنان هم باقی مانده است.
بازدید از اتللو:
برج اتللو به نام «قلعه‌ی نفوذناپذیر» شناخته می‌شد چرا که حمله به آن از خندق‌های عمیق اطرافش تقریباً غیرممکن بود. نمایش‌نامه‌ی شکسپیر به نام تراژدی اتللو که در سال ۱۶۰۳ نوشته شده است در یک شهر بندری در قبرس اتفاق می‌افتد و باور بر این است که این نمایشنامه‌نویس بزرگ اسم آن را از این قلعه‌ی معروف گرفته است.
این قلعه در سال ۲۰۱۴ بازسازی و در ۳ جولای ۲۰۱۵ به روی عموم بازگشایی شد. گذشته از معماری بی‌نظیر این قلعه، از نوک برج منظره‌ی زیبایی از شهر با تسلط به مسجد لالا مصطفی پاشا دیده می‌شود.
ترکیب معماری ونیزی و لوییزینی داخل قلعه، نقطه‌ی عطف بازدید از این مکان است و هر سنگ از این قلعه‌ی باستانی داستانی متفاوت دارد؛ که اگر به گشت و گذار در شهر فاماگوستا بپردازید احساس خواهید کرد که باید تمام این زیبایی ها را کشف کنید.
اگر شانس همراهتان باشد، بازدیدتان از این مکان می تواند مصادف با یک رویداد هنری و یا یک کنسرت معروف در حیاط یا تالار قلعه باشد.
