رقص‌های محلی
Folk dance (Halk Dansları)
ترک های قبرسی از مجموعه‌ای از تمدن‌هایی بهره برده‌اند که همگی بر پیشینه‌ی فرهنگی شان اثرگذار بوده و به نوعی بیانگر وحدت و هویت آن‌هاست، در ادامه به برخی از رسوم محلی مردمان این سرزمین نگاهی خواهیم انداخت.
رقص‌ها
بسیاری از کشورهای دنیا رقص یا رقص‌هایی سنتی دارند که از نسلی به نسل دیگر منتقل و تبدیل به نمادی فرهنگی شده‌اند و قبرس شمالی هم از این قاعده مستثنی نیست. رقص‌های محلی قبرسی‌های ترک در سراسر دنیا مورد تحسین قرار می‌گیرند و بسیاری از گروه‌های رقص محلی به عنوان نماینده‌ی قبرس شمالی در جشنواره‌های بین‌المللی شرکت می‌کنند.
«کارشیلاما» یک رقص محلی معروف است که مردان و زنان آن را با هم اجرا می‌کنند و مجموعه‌ای طولانی از رقص‌هاست که در آن کسانی که دوستان خوبی هستند «دو به دو» و «رو در رو» با هم می‌رقصند و لبخند بر صورت‌هایشان می‌نشیند. این رقصی کاملاً هماهنگ است که مردان و زنان حرکات متفاوت، اما مکمل هم انجام می‌دهند.
«سیرتو» قدیمی‌ترین رقص محلی در قبرس شمالی است که در آن رقصنده‌ها مچ یکدیگر را گرفته و یک دایره تشکیل می‌دهند. این رقص دوازده گام ساده دارد و یک رقصنده، بقیه‌ی رقصنده‌ها را با ریتم‌های متفاوت هدایت می‌کند. در بعضی قسمت‌های «سیرتو» دو رقصنده دستمالی را از دو طرف به دست می‌گیرند که گاهی در «کارشیلاما» هم دیده می‌شود.
گاهی رقصنده‌ها به‌طور انفرادی استعدادهای خاص خود را به نمایش می‌گذارند مثلاً می‌چرخند، می‌پرند، زانو می‌زنند یا به‌طور هم‌زمان یا با ریتم آهنگ با دست به ساق پا، کف پا یا زمین می‌زنند.
لباس‌های محلی
لباس‌های محلی رنگارنگی که رقصنده‌های محلی در قبرس شمالی می‌پوشند اصلیت رقصنده‌ها را نشان می‌دهد. زنان زیورآلات و روسری‌های رنگارنگ دارند و لباس‌های چشم‌گیری می‌پوشند که معمولاً تا زانو است. مردان پیراهن سفید و شلوار سیاه تا زانو می‌پوشند و یک کمربند پهن قرمز می‌بندند. لباس‌های رقص محلی جذابشان به همراه جلیقه‌های آبی و کلاه‌های فس قرمز، با یک ساعت جیبی یا یک دستمال تکمیل می‌شود.
موسیقی
امروزه رقص های محلی به‌احتمال زیاد با موسیقی ضبط شده اجرا می‌شوند. اما در رقص هایی که با موسیقی زنده همراه هستند، نوازندگان، معمولاً رقصنده‌های محلی را با نواختن سازهای سنتی همراهی می‌کنند که از نمونه این سازها می توان به «زورنا» که یک ساز بادی سنتی با نوایی خاورمیانه‌ای، متمایز و مهیج است اشاره کرد. دو نوع ساز کوبه ای هم همراه آن نواخته می‌شوند؛ یکی «داربوکا» نام دارد و دیگری «داول». معمولاً ویولن هم می‌نوازند و سایر سازها مثل آکاردئون و ماندولین هم می‌تواند اضافه شوند.
علاوه بر موسیقی محلی که رقص ها، سرگرمی ها و نمایش ها را همراهی می‌کند، ژانر موسیقی “Türkü’s” هم از اهمیت و محبوبیت زیادی برخوردار است. معروف‌ترین آهنگ‌ها “Kebapçıların Şişi” (سیخ کباب)، “Dillirga” و “Portakal Atışalım” (بیایید به هم پرتقال پرت کنیم) هستند.
مراسم و جشن‌ها
«جشنواره‌ی بین‌المللی رقص محلی» که سالانه نزدیک اواخر ماه ژوئن در شهر اسکله برگزار می‌شود میزبان گروه‌هایی از سراسر دنیاست که برای شرکت در این جشنواره به جزیره می‌آیند. این جشنواره یک هفته طول می‌کشد و زیبایی‌های فرهنگ‌های مختلف را گرد هم می‌آورد. مخصوصاً تماشای نسل جوان رقصنده‌های محلی قبرس که رقص داس می‌کنند بسیار دیدنی است!
